Druga Edycja "Młodych Ogrodów Libanu" w Bejrucie, 14-19.07.2024

II edycja różniła się od pierwszej. Magda - polska nauczycielka sztuki, artystka i autorka „Ogrodów Libanu”- zasugerowała, żebyśmy wybrali sposób ekspresji artystycznej, na którym będą opierać się warsztaty, czyli wykorzystanie akwareli. Po długim namyśle zdecydowaliśmy się na sztukę abstrakcyjną, a powodem tego wyboru było doświadczenie Chloe i świadomość, że ludziom brakuje wiedzy na temat tego rodzaju sztuki.

"Wiele osób uważa, że sztuka abstrakcyjna to po prostu rozpryskiwanie losowych kolorów na pustym płótnie; jednak tak nie jest. Sztuka abstrakcyjna to wolna forma ekspresji artystycznej bez żadnych reguł. Przekazuje również te same tematy, co sztuka realistyczna, wykorzystując różne kształty, formy i kolory" – twierdzi Chloe.

Magda i Chloe zgodziły się, że warsztaty powinny prowadzić osoby nie będące profesjonalistami. Nasi prowadzący to osoby, które już ukończyły kursy artystyczne na uniwersytecie i mają świadomość takiej formy sztuki: Dany (zajmuje się projektowaniem wnętrz), Maria (świeżo upieczona absolwentka architektury) i Chloe (specjalizuje się w projektowaniu mody) poprowadzili 3 sesje w ciągu jednego tygodnia.
Najpierw skontaktowaliśmy się z rodzicami, których dzieci były zainteresowane dołączeniem do naszych warsztatów. W projekcie łącznie wzięło udział 14 dzieci: 5 z nich uczestniczyło w zeszłorocznej edycji, a 9 było nowych, w tym 2 syryjskich braci z naszej ukochanej Maalouli i 2 dziewczynki z programu „Pierwszy Krok” w szkole NDA w Badaro.
Po potwierdzeniu liczby uczestników Zespół zorganizował spotkanie, na tydzień przed warsztatami. Przygotowaliśmy krótką prezentację na temat sztuki abstrakcyjnej, abyśmy mogli ułatwić dzieciom rozpoczęcie pracy. Ogłosiliśmy też temat warsztatów: „Przestrzeń Kosmiczna”. Temat, który nie stawia żadnych granic wyobraźni.

Podczas pierwszej sesji dzieci dostały papier A4 i farby akwarelowe, aby mogły wyrazić i namalować przestrzeń kosmiczną z własnej perspektywy abstrakcji. Uczestnicy namalowali wiele obrazów, niektórzy z nich ponad 5.
Druga sesja dotyczyła rysowania i malowania ołówkiem, używając tylko 2 papierów A4. Ta sesja była dla nich nieco trudniejsza, ponieważ czuły się trochę zagubione. Wtedy my, jako Zespół, postanowiliśmy powiesić na ścianie ich prace z pierwszej sesji, aby je ponownie zainspirować i przypomnieć im, czym jest sztuka abstrakcyjna.
Ostatnia sesja była sesją „poprawek”. Pracowali nad obrazami, które wcześniej namalowali. Niektórzy namalowali jeszcze jedno dzieło. Kiedy jedna osoba skończyła malować wszystkie swoje prace, rozmawialiśmy z nią na stronie, aby wspólnie wybrać, które prace chcieliby wystawić. Wybrano maksymalnie 3 prace dla każdego dziecka i omówiono tytuły, jakie chcieliby nadać swoim obrazom. 

Wystawa odbyła się tydzień po ostatniej sesji. Prace zostały umieszczone na 3 różnych odcieniach niebieskiego kartonu, aby przywołać temat drugiej edycji „Ogrodów Libanu”, czyli życie w wodzie. Zaprezentowaliśmy również prace wykonane przez polskie dzieci zainspirowane tą samą edycją i zdjęcia z warsztatów w Polsce.

Zainstalowaliśmy stację „make up” z brokatem, gdzie Maria udekorowała nas wszystkich brokatowymi motywami na twarzach i dłoniach. Nie zabrakło też punktu z jedzeniem, gdzie oferowaliśmy ciasteczka i sok, aby wspólnie uczcić tę wyjątkową okazję. Na koniec rozdaliśmy dzieciom certyfikaty uczestnictwa wraz z małym szkicownikiem dla każdego z uczestników, jako prezenty od Magdy dla dzieci.

"Jako koordynator tego projektu czułam się najbardziej związana z tą edycją, ponieważ byłam bardziej zaangażowana w cały proces. Pomogłam dzieciom dostrzec, czym naprawdę jest sztuka abstrakcyjna i w próbie wyrażenia siebie w jej sferze. Było dla mnie bardzo interesujące zobaczyć, jak zainspirowała ich prezentacja i ich późniejsze interpretacja poprzez swoje obrazy. Ich podróż była pięknym filmem, który obejrzałam. Zakupy i przygotowania do wystawy były cudownym doświadczeniem, a uczestnicy ciężko pracowali nad prezentacją swoich prac. 

Jeśli chodzi o wystawę, to była dla mnie jak marzenie, bezpieczna przestrzeń i niepowtarzalne doświadczenie. Było budujące widzieć dzieci i ich rodziców dumnych z wykonanej pracy oraz ich uznanie dla prac polskich rówieśników! 

Wszystko, co mogę powiedzieć, to to, że cieszę się, że miałam okazję być koordynatorką tego Projektu, który po raz kolejny przypomniał mi o moim prawdziwym celu w życiu. Czekam na kolejną edycję!" - Chloe.